De Populairste theaters in Barcelona voldoen aan dezelfde criteria van verscheidenheid en smaak als die van andere grote Europese steden zoals Parijs, Berlijn o Londen. Er zijn colosseums gewijd aan opera en klassieke muziek, maar ook aan andere, meer folkloristische of dramatische kunstdisciplines.
Op dezelfde manier biedt de Stad van de Graven u theaters met een grote capaciteit voor het publiek en die een kunstwerk op zich vanwege de architectonische waarde. Maar er zijn ook anderen van bescheidener aard die hun activiteit combineren met andere activiteiten, zoals bijvoorbeeld: de filmtentoonstelling. In dit artikel over de populairste theaters in Barcelona vertellen we je er alles over.
Groot Theater van het Liceu
Interieur van het Liceu, het belangrijkste van de populairste theaters in Barcelona
Het is het belangrijkste uithangbord van het theater in Barcelona. Het werd in 1847 ingehuldigd en was vanaf die datum tot 1989 Het grootste operagebouw van Europa. Het eerste gebouw was het werk van de architect Miquel Garriga en Roca, maar het zou in 1861 grotendeels door brand worden verwoest.
Na hem werd de wederopbouw toevertrouwd aan Joaquin de Gispert en Anglí. Een nieuwe brand in 1994 maakte een nieuwe, uitgebreide herbouw van het colosseum noodzakelijk. Maar de meest tragische episode vond plaats op 1893 november XNUMX, de dag dat het operaseizoen van start ging. De anarchist Santiago Salvador Frans Hij gooide twee bommen in de kamer, waarbij twintig mensen omkwamen en velen gewond raakten.
Het Gran Teatro del Liceo is een bouwwerk van neoklassieke factuur waar vandaag de dag nog steeds operavoorstellingen plaatsvinden. Het is echter ook de thuisbasis van de Hoger Conservatorium voor Muziek van het Liceu en heeft een eigen symfonieorkest en koor. Als curiositeit herbergt het ook een privéclub in Britse stijl, de Liceu-kring.
El Molino, een symbool van de stad, behoort tot de populairste theaters in Barcelona
Gevel van het El Molino Theater
ook El Molino Het werd ingehuldigd in de 1898e eeuw, hoewel het waar is dat het bijna grensde aan de XNUMXe eeuw, aangezien het zijn deuren opende in XNUMX. Bovendien is het waarschijnlijk het beroemdste onder de populairste theaters in Barcelona en de standaarddrager van de theaters die zich in de buurt van de De Parallellaan van Barcelona. Het is altijd een cafétheater geweest met een opvallende transgressief karakter.
In 1910 werd de naam gewijzigd in Kleine Moulin Rouge, naar het evenbeeld van de beroemde man in Parijs. Het eerste gebouw was te danken aan de architect Joaquin Raspall, die een noucentista-constructie ontwierp. Al in 1929, Josef Duits Hij renoveerde de voorgevel, inclusief de grote lamellen die het gebouw sindsdien kenmerken.
Een optreden bij El Molino
In 1997 sloot El Molino haar deuren. Het werd echter al snel overgenomen door het bedrijf Ocio Puro, dat het in 2010 renoveerde en heropende. Sindsdien is het gebleven als een kamer van Muziekhal waar u kunt eten en drinken terwijl u naar een show kijkt. De optredens zijn zeer gevarieerd en variëren van tijdschriften tot flamenco en cabaret. klucht of theater.
We kunnen dus zeggen dat het de traditionele lijn van alternatief theater volgt. Het is niet voor niets dat El Molino een netwerk heeft van artiesten die op andere podia wellicht niet thuishoren, maar er wel een omvangrijke carrière hebben opgebouwd. Het beste voorbeeld hiervan is waarschijnlijk María Yáñez García, bekend als Prachtige Dorita, die in de eerste helft van de 20e eeuw buitengewoon succesvol was. Ze populariseerde liedjes als Roken Ik wacht, die hij later zou zingen Sarah Montiel.
Nationaal Theater van Catalonië
Het Nationaal Theater van Catalonië is de nieuwste toevoeging aan de gelederen van de populairste theaters van Barcelona
Dit andere colosseum, dat ook tot de populairste theaters van Barcelona behoort, heeft een veel formeler karakter. In haar zalen worden optredens gegeven werken van de grote klassiekers van de dramaturgie. Het is ook veel moderner dan de vorige, aangezien het in 1991 werd gebouwd volgens de plannen van de architect Ricardo Bofill, die er een vleugje nieuw classicisme aan gaf.
Het werd ingehuldigd op 12 november 1996 met de opvoering van het toneelstuk Engelen in Amerika. Het millennium nadert, Tony KusnerGeregisseerd door Josep Maria Flotats. De officiële opening vond echter plaats op 11 september van het daaropvolgende jaar met de opvoering van De Auca van meneer Esteve, geschreven door Santiago Rusinol in 1917.
Het bestaat uit drie kamers, genaamd Groot, Klein en Werkplaatsen en geeft voorrang aan stukken die naar het Catalaans zijn vertaald. Tot de artistieke directeuren behoorden theaterpersoonlijkheden zoals de eerder genoemde Josep Maria Flotats, Sergi belbel, Xavier Alberti o Carmen Portaceli.
Teatre Lliure
Teatre Lliure
Dit theater is ook anders dan de vorige, omdat het in 1976 werd opgericht als een ruimte om de meeste avant-gardewerken. Sindsdien herbergt het enkele van de belangrijkste creaties van de onafhankelijke dramaturgie en bewerkingen van klassieke stukken.
Voor de locatie kozen ze het gebouw van de voormalige coöperatieve vereniging La Lealtad, in de populaire Grace buurt. De promotors waren Fabian Puigserver, Luis Pascual, Carlota Soldevila y Vader Planella. Al in 1989 sloot hij zich aan bij de Unie van Europese Theaters, opgericht door Pascual zelf en door de Italiaanse regisseur George Strehler met als doel de producties tussen hen uit te wisselen.
Het andere hoofdkwartier van de Lliure in de oude Bloemenmarkt
Het succes van het Teatre Lliure was zo groot dat het al snel te klein werd voor de locatie waar het plaatsvond. In 2001 werd er een nieuwe geopend in de Bloemenmarkt, een dramatische ruimte geïnstalleerd in het Paleis van de Landbouw tijdens de Wereldtentoonstelling van Barcelona die in 1929 werd gehouden. Er zijn twee kamers: de Fabià Puig Puigserver en de vrije ruimte. Het oude gebouw in de wijk Gracia werd in 2010 na een renovatie heropend.
Momenteel heeft het theater twee vaste gezelschappen: de Gelabert-Azzopardi, gewijd aan dans en de kunstenaar Carlos Santos. Naast Pascual had hij de volgende artistieke leiders: Luis Homar, Josep Montanyes, Alex Rigola, Guillem Graells, Juan Carlos Martel y Julio Manrique.
Tivoli Theater
Het Tivoli Theater
Het is niet alleen een van de populairste theaters in Barcelona, maar ook een van de oudste. Al in 1849 werd de Tivoli-tuinen aan de huidige Paseo de Gracia. Destijds bevonden ze zich buiten de stadsmuren en al in 1869 zijn er aanwijzingen dat ze als podium dienden voor opera's, zarzuela's en andere muziekuitvoeringen.
Om deze reden werd in 1880 een gebouw gebouwd overdekt theater die in 1919 zou worden hervormd en uitgebreid, waardoor het werd voorzien van bijna duizend zevenhonderd locaties en een modernistische decoratie. Sindsdien is het, na het Liceu, het grootste colosseum van de stad en heeft het zelfs lange tijd als bioscoop gefunctioneerd.
Er hebben echter ook grote artiesten opgetreden in Tivoli. Onder hen bevinden zich de beste zarzuela-componisten zoals Ruperto Chapi, Amadeo Vives y Thomas Breton. Ze werden ook uitgevoerd door de grootsten van het genre. Bijvoorbeeld, Mercè Capsir, Miguel Fleta, Conchita Panades o Emili Vendrell.
Het gezelschap La Cubana kondigde zich aan in het Tivoli Theater
Maar Tivoli heeft ook prachtige opera's gehuisvest, zoals Peleas en Melisenda de Claude Debussy o Lohengrin de Richard Wagner. Op dezelfde manier heeft het drama een thuis gevonden in het Colosseum van Barcelona, waar toneelstukken zijn opgevoerd Santiago Rusinol o Apeles Mestres. Het is zelfs het toneel geweest van optredens van Joan Manuel Serrat, peret, Carmen Amaya en zelfs Bruce Springsteen.
De laatste jaren specialiseert het Tivoli Theater zich in musicals en combineert dit met optredens van bekende zangers en groepen. Zo biedt het u in 2025 Chicago, Vet o Disco zaterdagavond, maar je kunt er ook in zien Diana Navarro, De geheimen o Lorenzo Santamaria. Maar het meest authentieke aan het Colosseum is misschien wel dat het erin is geslaagd om de oorspronkelijke kenmerken van de stad te behouden. veel van zijn oorspronkelijke stijl, met modernistische decoratie van plantenmotieven en goudkleurige lijstwerk.
Teatro Roma
Cafetaria van het Romea Theater
Gelegen in de bekende wijk De Raval, is ook oud, want het werd gebouwd in 1863. Destijds heette het Catalaans theater, omdat het vooral de bedoeling was om werken in die taal voor de arbeidersklasse te presenteren. Het is in feite een van de grootste tempels van theater in het Catalaans tot vandaag Niet voor niets was de directeur van 1870 tot 1895 de dichter en toneelschrijver uit Barcelona, Frederic Soler, beter bekend als Serafi Pittarra. Op dezelfde manier hebben alle generaties Catalaanse acteurs op het toneel opgetreden, van Enrique Borras omhoog Josep Maria Pou, en Margaret Xirgu.
Een paar jaar na de opening werd het omgedoopt tot Teatro Romea, ter ere van de grote toneelspeler. Julian Romea Yanguas. Begin jaren twintig kocht de zakenman het colosseum Josep-kanalen, die het aan een uitgebreide hervorming onderwierp. HiernaDe Romea had nog drie verdiepingen en een capaciteit van 660 personen.
Gevel van het Romea Theater, een van de veteranen onder de populairste theaters in Barcelona
Jarenlang werd het beheerd door de Generalitat van Catalonië. Maar al in 1999 nam hij de artistieke leiding op zich. Calixto Bieito. Later kwam het in particuliere handen, maar sinds 2019 is de eerder genoemde directeur de directeur. Josep Maria Pou. In 2015 werd de Romea bekroond met de Kruis van Sant Jordi voor zijn "belangrijke rol in de cultuur en de samenleving van Barcelona en Catalonië."
Tot slot hebben we u de zes Populairste theaters in Barcelona. Maar zoals u zich kunt voorstellen, heeft Barcelona nog veel meer te bieden. Ze zijn ook erg belangrijk Condal Theater, sinds 1903 gevestigd aan de huidige Avenida del Paralelo; Hij Poliorama, dat zich aan Las Ramblas bevindt onder de faciliteiten van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen en Kunsten van Barcelona, of de Victoria, die zich vooral richt op variëteiten. Kom en ontdek al deze prachtige en historische colosseums van de Condal City.